معلومات فراموش شده

از آن اول که آدم ها خودشان را شناختند محتاج دوست بودند. نمی دانم این یک رفتار فطری است یا نقیض هم بر آن عارض است ولی شاید این طور باشد که آدم محتاج دوست بود که دوست بدارد و دوست بدارندش و شاید هم خوانده باشی که این دوستی می تواند زمینه ی بسیاری از کارها شود. ممکن است خیلی ها را به منجلاب گناه و هلاکت بکشد و ممکن است خیلی را هم به سکوی سعادت .
پس این یک زمینه است یعنی دوستی- بهترین راه نفوذ – وجود شخص است. اگر می خواهی در کسی تأثیر بگذاری، باید در احساسات او وارد شوی، اول کار به سراغ ریز کاری های عقلانی و فلسفی نرو، سعی نکن با اثبات منطقی در روح کسی وارد شوی. ابتدای کار مساعد کردن وجود مخاطب است و این راه انقلاب قلب اوست........

دست نوشته یک شهید(25/1/65)